Mayor's New Year's speech Roel Wever

You can watch an impression of this evening via our YouTube channel The Mayor's New Year's speech Roel Wever :

Welcome people, welcome everyone!

Let me start with a special word of welcome to His Highness Prince Youri I and his entourage. Last Saturday Youri was proclaimed our new city prince, our jubilee prince, because carnival association de Winkbülle is celebrating a jubilee year; 7 times 11.
Let's all make it a huge party, and how nice that you are here again.

I will start my New Year's speech with a brief look back at New Year's Eve, because people always think 'there is a lot going on in the Netherlands', and that is true Sun. But I was just talking about it with my colleague mayor of Maastricht. Luckily he is here. I think that is really great, Wim, thank you!
In relative terms, it's not too bad here compared to the rest of the Netherlands. But then I have to put a huge comma, because five cars on fire on New Year's Eve, a number of house fires, violence, domestic violence. It's all part of it, apparently, but it's not fun at all. What you see most - also in the days before New Year's Eve - is a kind of cat-and-mouse game with our young people. Young people who we regularly catch causing a nuisance, in the well-known places in Heerlen. We all know which places they are; Beersdalplein, Corneliusplein and so on. You see this happening in other places too and then you can come up with fireworks bans, alcohol bans etc. in the Netherlands, but let's come up with commandments. Let's start by educating our children again. That seems to me to be a very good step.

But what a special year it was, and how I look forward to this year. Because what is coming our way. And how nice it is that you live in Heerlen, because here there really is 'never a dull moment'. There is always something to do here. Sometimes it is nice, sometimes it is less nice, but for me it is a fantastic city to be able to work for.
Being mayor is a wonderful job to have and yes, people can also say: 'Gosh, you do have some nagging on your mind!'  

No, it's just really great, people. It's a fantastic city and if you don't want to work for this city or for you - the residents - then you should stop immediately. Because it's fantastic to be able to contribute to helping this city move forward every day. Together with all my colleagues of course. And yes, sometimes it's less fun.
It is a job where good and bad alternate. Sometimes you have those pitch-black moments when you think 'Is this really true?' and 'How should you deal with this as mayor and as a person'? And then I mention two moments in the spring, where I thought 'Yeah, I don't know either'. The stabbing incident at Mondriaan, where someone who is simply doing his job becomes a victim at his workplace. That is sad and sad. At such a moment you can do nothing but think 'How awful this is' and then pull yourself together and put your shoulders to the wheel together with your colleagues. I can only hope that the family, friends and colleagues will find some light and some joy in their lives again sometime this year, because these are incredibly difficult moments. 

Een ander moeilijk moment voor de stad en de regio had te maken met de uitslag van de regietafel. Overigens, geweldig dat jullie er zijn vanuit het ziekenhuis. We kunnen wel mopperen met z’n allen en we mogen zeker ook van mening verschillen, maar dat je dan toch komt naar deze nieuwjaarsbijeenkomst, vind ik een compliment waard. Neemt niet weg dat we allesbehalve blij waren met de uitslag van die regietafel en dat we eigenlijk, ja eigenlijk, wel perplex stonden. Alle inhoudelijke gronden wezen op Heerlen en Parkstad en dan wordt er toch gekozen voor een SEH, IC en geboortecentrum in Geleen. En dan –en dat is dan ook wel weer het bijzondere aan deze situatie– gebeurt er wel iets bijzonders in deze stad en regio: dan zie je opeens wat een eenheid we met z’n allen zijn, wat een kracht we met z’n allen hebben en wat er ook aan goedheid gebeurt. We gaan dan echt aan de slag met elkaar en daar bereiken we veel mee. En ja, niet tot onze volle tevredenheid, maar ik hoor ook een minister de deur op een kier zetten. Als we erin slagen om voldoende personeel te krijgen, en ik weet dat dat allemaal hartstikke lastig en ingewikkeld is, maar die deur staat op een kier. En volgens mij zijn wij zo'n stad die, als een deur op een kier staat, even langslopen om die deur met een keiharde trap open te schoppen. En dat verwacht ik ook van ons Heerlenaren!

Ik weet niet hoe jullie er tegenaan kijken maar opeens, opeens was daar Flaccus. Flaccus, mensen! Het is een geschenk uit de hemel, een Godsgeschenk. Precies in het jaar, voorafgaand aan het Jaar van het Erfgoed, precies in het jaar dat we het besluit hebben genomen om het Thermenmuseum om te turnen tot Het Romeins museum –het eerste Romeins museum in Nederland– komt de Romeinse soldaat Flaccus tot ons. Ik zag vanuit mijn raam hoe de archeologen met liefde op het Raadhuisplein aan het graven waren naar bodemschatten en dan ga je een beetje mijmeren. Flaccus en zijn maten kwamen 2000 jaar geleden uit Italië naar ons toe en ze gingen gebieden veroveren. Ze veroverden alle gebieden tot aan de grote rivieren. Die grote rivieren waren kennelijk een grens. Ik heb dat als Hollander overigens niet zo beleefd. Ik ben van boven de rivieren hiernaartoe gekomen en ik heb nooit iets als van een barrière gevoeld. Maar op een of andere manier vormden de rivieren destijds wel een barrière. Boven de rivieren had je moerassen, je had riet en eventueel af en toe een terpje waar een Batavier op zat. En wat deden de Romeinen? Dat waren slimme jongens, zij dachten van ‘We gaan die rivieren niet over, wat heb je te zoeken in dat moeras?’. ‘Wij blijven op de idyllische plekken, wij blijven in Zuid-Limburg.’ Maar als je daar goed over nadenkt, de Romeinen gingen niet boven de rivieren, maar nu is het kennelijk moeilijk om van boven de rivieren naar onder te komen. 

Ik voel af en toe een gekke afstandelijkheid vanuit het Haagse, waarvan je denkt ‘Jongens, hebben jullie wel door dat wij hier ook nog leven en dat hier hele mooi dingen, hele bijzondere dingen gebeuren?’. Jullie kunnen wel in een mooi rapport schrijven dat elke regio telt, maar hoe kan het dan dat als je de internationalisering vanuit het onderwijs wil aanpakken, dat je niet inziet dat we hier een Universiteit Maastricht en een Zuyd Hogeschool hebben. Dat we hier grenzen aan veel buitenlandse steden, misschien zelfs meer dan aan Nederlandse steden. Dat onze arbeidsmarkt juist afhankelijk is van die Euregio. Hoe kan het dan dat je als Den Haag geen uitzondering wil maken? Hoe kan het dat ik nu al 1,5 jaar de deur plat loop in Den Haag om te praten over politiesterkte? Dat ik in elk lijstje op het gebied van criminaliteit dat ik zie, niet onderdoe voor de G4, en toch verminder je als Den Haag hier de politiesterkte. Terwijl er een toenemende last van sociale problematiek optreedt. In 60 tot 65% van de keren dat de politie uitrukt, betreft het sociale problematiek; verwarde mensen, problemen in de huiselijke sfeer en ga zo maar door. En toch krijg ik geen gehoor in Den Haag wanneer ik vraag om meer politiekracht. Vreemd. 

Hoe kan het dat wij hier in Limburg het afgelopen jaar 80 jaar bevrijding vierden en dat we nauwelijks een maand later een oekaze krijgen vanuit Den Haag? ‘We gaan weer grenscontroles invoeren.’ Snapt u hem? Ik niet. 
Hoe kan het dat we in Nederland een spreidingswet aannemen? Een spreidingswet die blijkens alle cijfers begint te functioneren en dat we dan zeggen: ‘Laten we eens nadenken over noodwetten en andere wetten en mensen als tweederangsburgers gaan benaderen.’ Hoe kan dat? Hoe kan het dat de treinen steeds minder vaak rijden en het openbaar vervoer het steeds slechter doet? Hoe kan het dat die verbinding met Duitsland nog steeds niet goed is geregeld? 

Ik stop met klagen, ik stop met zeuren. Dat past niet bij Heerlen, dat past niet bij mij! 
We moeten aan de slag mensen. We moeten onze mouwen opstropen. Dat is wat we gaan doen, dat is het jaar 2025. We gaan samen met de mensen in Den Haag en met heel veel andere mensen, coalities vormen. We gaan wat mij betreft een eind maken aan die kortdurende sectorale subsidies uit Den Haag en de Randstedelijke afstandelijkheid die daaruit blijkt. Zo, dat heb ik er ook maar weer even uitgegooid. 

Wat we moeten doen, is de koppen bij elkaar steken. We moeten komen tot een totaalplan. En als ik zeg ‘de koppen bij mekaar steken’ dan heb ik het niet alleen over de gemeente Heerlen en de parkstadgemeenten, maar dan heb ik het ook over het bedrijfsleven. Over Medlands bijvoorbeeld, waar een capaciteit en een potentie in zit die enorm is. Dan heb ik het over de onderwijsinstellingen; Open Universiteit, Zuyd Hogeschool, VISTA College. Koppen bij mekaar, ja, dan gaat het ook over onze Brightlands Smart Services Campus én over het bij elkaar zetten van Zuyderland en CZ en met mekaar komen tot een totaalplan waarmee we deze regio écht laten tellen. Want hoe kan het nou dat er voor Rotterdam-Zuid en voor Groningen heel veel geld wordt uitgetrokken en, neem me niet kwalijk, helemaal terecht. Ik begrijp dat volkomen. Maar in dat rijtje horen wij als stad toch ook thuis? Waarom staan wij daar niet in? Hoe kan het dat als er problemen zijn in de regio Eindhoven het kabinet zegt van ‘Wij trekken die geldzak en we tikken even flink bij’? Ook hier weer helemaal terecht in mijn optiek. Dat je als overheid investeert in de economie van Nederland is helemaal terecht, maar in dat rijtje hoort Heerlen ook thuis. 

There is a burgeoning economy here that is fantastic. Health now for that overall plan to come. That you think with us about how you are going to improve this region and really make all regions count. I think that is very important and I am not saying this from a pitiful position or from a disadvantaged position. In my eyes, a lot is also going well in our city and we are really making great steps forward. Only, you have to want to go further, you have to want to take even more steps.

If you look at the positive side: we have managed to get Heerlen-Noord on the right track. Map set. Together with Ron Meyer, director of the National Programme Heerlen-Noord, we have created a fantastic story there, in which a coalition works together as you would want them to work together; together, all of us, trying to make things better for the residents. And that leads to success, that leads to money from The Hague, that leads to visits from above the rivers. We have had the King visit, we have had Minister Keijzer visit and this year we will of course also bring in the Admiral.

Look at our city centre. For those who have lived here for a while: you cannot deny that our city centre is improving. If you look at the Promenade II, which we opened three weeks ago, it is truly a gem. Certainly if the sun were to shine and the trees to grow. It is not the most beautiful weather to walk along the Promenade now, but just wait until the summer. And take it from me: this board, this city council, has concrete plans to make the rest of the Promenade just as beautiful, to continue to develop this city centre further and better. The Roman Museum is coming, the renovated Royal is coming. In short: we are doing well in the city centre. 

We are also doing well with housing construction, if you see how much money we have raised there. So let's not just grumble about The Hague. We are increasingly succeeding in bringing money from The Hague to the city, to the region and to South Limburg as a whole. And that is necessary, because that housing construction is partly intended to solve the housing shortage in the rest of the Netherlands. But first and foremost to give our city and our region a better image. Let's ensure that we realise better housing construction in the weaker neighbourhoods, that we mix better and that we as South Limburg all take our responsibility together in the area of social housing. Here too, we cannot do it alone. We may have raised a great deal of money, but you also have to be able to put it in place. You have to be able to execute it. We will have to carry out a 'bypass' in our organisation to set up a focused organisation that will work on housing construction. And I have said before: 'perhaps we should consider setting up a kind of A2 construction, à la Maastricht – how they did it at the time with the A2 – with the business community, with housing associations, etc., in order to actually realise that housing construction. 

In all these plans, we do not forget the centre of Hoensbroek. We are busy with that. In two weeks, we will be back in the centre of Hoensbroek to translate the first reactions of the residents into 'what will that mean for the centre?' The first money has been made available for that. When you see what that does to society, you gradually see more and more bits of pride emerging. I see and speak to more and more residents who say: 'I see that things are improving, I feel that something is happening.' And of course, not everyone feels that. There are people who try to keep their heads above water day in, day out, people who have to check every day whether there is enough food in the house for the children. Then you are busy with completely different things, I understand that. It is not for nothing that we are working hard to improve this. But, as I said, I also see a lot of pride emerging. 

For example, if I look at the Christmas event in Hoensbroek Castle, how many people are walking there and how much pride and joy there is. Another example is the nativity scene in the Passart, which Alderman Marco Peters and I were allowed to open. Residents who have really had a hard time have said to each other: 'We are building a nativity scene, but not just any one, we are really building something'. At such a moment I think 'Wow!'. When I look at the Wintertijd Heerlen event, there is something in that city. When I look at the six primary schools in Heerlen-Noord, which have made their own newspaper, in the context of language, in the context of development, then I get that same wow feeling. And then I feel that – even in the council chamber! – the pride of people is growing. It is unbelievable, that pride is really growing by the day. Even the Vaan van Gebrook came forward in the council chamber; 'Hoensbroek is still working on what the real Vaan van Gebrook is.'

Okay people, enough about ambitions, enough about the city, enough about what we need to do. I really hope that we will succeed in forming such a coalition together, which will work on giving the city and the region a boost forward. The first signals from the Ministry of the Interior and Kingdom Relations about this are good, so I hope that we will achieve that. But during such a New Year's celebration it is of course about you, about the people of Heerlen. It is about us being able to look each other in the eye and say: 'I hope that it will be a healthy year, I hope that it will be a nice year. That there will be a lot of fun, love and happiness. And I hope that I will encounter that again, just like last year, when I walk down the street, visit the clubs and enter the carnival season. 

Last autumn, during the national conference for the Neighbourhood and District-oriented Working platform, we had around 400 to 500 people from the rest of the Netherlands visiting us, who after 2.5 days said with pride: 'Wow, so much is going to happen here, you guys are doing so much and how nice it is in this city!'. 

Well, that is what I want to hear as a resident of Heerlen, that is what I want to work on, because in the end it is all about you. It is about people. That is the most important thing for me, also in my position as mayor. I want to be involved with you. I want you all to eventually have a better life in the city. There is nothing more fun than working with people. One of the most fun things I get to do every year is the Diamond Festival. That is really a highlight. The Diamond Festival is a party for people who have been married for 60, 65 or 70 years. The 'diehards' of marriage relationships, so to speak, of the premier league of marriages. These are people who have been together for a very long time and do it wonderfully. I get to be on stage that day, I get to tell something and ask something. It is fun, we have a drink together and there is some dancing. I also danced with the ladies there, together with two aldermen. Of course, a lot of talking goes on during such a party and you can imagine, I've been standing here chatting for a while now: one of the core qualities of a mayor is always being able to speak up. Whether it's the King or the new Prince of the Winkbülle, I have to be able to have a chat. But sometimes, really, really sometimes, I fail, I fail terribly, I'm speechless. The last time that happened was at that wonderful Diamond Party. I went to a lady with the microphone and I asked her - I thought it was a very nice neutral question: "How did you meet each other?" Not a bad question, I thought Sun. The lady looked at her husband and said: “He squeezed my breasts because he thought they were fake”. You get the idea, this really is the best job in the whole of the Netherlands!

Ladies and gentlemen, then I have nothing left to do but wish you and yours, your loved ones, your family, your friends, your acquaintances, a very happy, a very healthy, a very successful and a very warm year. Let us especially look after each other and, as I have said in a number of places, be a little nice to each other. Because if we all did that, we would have much less 'mess' in this city.

Cheers, folks!